دوست ندارم خنده باشی رو لبام جایی بگیری 

دوست دارم کنارم باشی تا که من لبهای زیبایت را ببوسم 

دوست ندارم عشق باشی در قلبه من جایی بگیری 

دوست دارم جون من باشی که من بی تو بمیرم 

دوست ندارم شمع باشی به یاد من بسوزی 

دوست دارم که مهتاب شب نازم تو باشی 

دوست ندارم اشک باشی و ز چشمانم بریزی 

دوست دارم تا که بارون باشی و من یه کویر تشنه باشم 

تا که از جام وجودت زره زره پیکرم سیراب گردد