ای کاش کودک بودم ،تا بزرگ ترین شیطنت زندگیم نقاشی روی دیوار بود

ای کاش کودک بودم ، تا از ته دل می خندیدم، نه اینکه مجبور باشم همواره تبسمی تلخ بر لب داشته باشم

ای کاش کودک بودم تا هموارهچشمانی پاک داشتم نه حریص

ای کاش کودک بودم تا کلماتی زیبا به سخن میاوردم نه زشت و کثیف

ای کاش کودک بودم تا عشق زا با مزه کودکی میچشیدم نه اینکه برای تفریح در این زمان

.ای کاش کودک بودم تا با گریه های کودکانه همه چیز را بدست بیاورم نه اینکه الان با غرور و گناه در زمین و اسمان

ای کاش کودک بودم تا معنی بعضی از کلمات رو نمیدونستم نه اینکه الان از انها حتی استفاده کنم

ای کاش کودک بودم تا با چشمانی کودکانه میگفتم دوستت دارم نه اینکه الان با چشمانی پر از خودخواهی

و ای کاش های دیگر....

علی یارتون